Hoe bedoel je, reislustig! Net terug van vakantie en het eerste wat ik denk: waar gaan we de volgende keer heen?

In Sunday Stories wil ik jullie mijn persoonlijke verhaal vertellen. Over hoe ik me voel, hoe het met me gaat of waarom ik bepaalde dingen doe. In dit blog vraag ik me af of het mogelijk is om verslaafd te zijn aan reizen, of heeft het ergens anders mee te maken misschien? Een persoonlijk verhaal over mijn eeuwige reislust.

vaak op pad

De afgelopen tijd ben ik veel op pad geweest, eigenlijk per toeval. We hadden geen zomervakantie gepland, maar wel stonden er enkele weekenden vast. Tel daar een spontane vakantie bij op en het lijkt alsof ik altijd maar weg ben. Per toeval viel eigenlijk alles in dezelfde periode. Heerlijk hoor, maar soms ook best stressvol ondanks dat een vakantie juist voor rust zou moeten zorgen.

dat doet maar

Regelmatig krijg ik te horen, vlak voor vertrek “dat doet maar”. Natuurlijk is dat niet altijd leuk om te horen, want ook ik moet moeite doen om het allemaal te bekostigen. Hoe me dat lukt, nou ik heb gewoon heel veel mazzel! Zo heb ik een vakantieadres in zuid Frankrijk én Mallorca waar ik gratis terecht kan. Ook reizen met Easyjet doe ik voordelig, dat allemaal dankzij mijn familie. We hebben een auto tot onze beschikking en zijn creatief met onze agenda. Dan ga je nog eens op pad!

Naast deze goedkope manier van reizen, ben ik ook erg reislustig. Het liefst ben ik altijd onderweg. Al sinds ik me kan herinneren wilde ik altijd op reis. Ik weet nog goed dat D-reizen een bord buiten had hangen vroeger waar de ticket prijzen op vermeld stonden. Ik kon Hong Kong, Bangkok en Tokyo nooit uit elkaar houden. Maar dat hoefde ook niet, want ik wilde er allemaal heen! Toen was ik een jaar of 8 maar dat gevoel van de wereld ontdekken is nooit echt weggegaan.

een weekje zuid Frankrijk 

vakantie verslaafd

De afgelopen jaren heb ik veel gereisd. Elke drie maanden naar China of India voor werk en daarnaast zoveel mogelijk weg en zoveel mogelijk bekijken. Zo’n tien jaar lang ging ik elke zomervakantie naar het oosten. Thailand, Indonesië, Maleisië, Hong Kong, Macau, India, dol op Azië! Als het even kon nog een weekje wintersport erbij en een weekendje weg in Europa. Luxepoes & hard werken, daar hield ik van. Sinds ik thuis ben mis ik dat enorm en soms twijfel ik, of ik het nu echt mis, of dat ik gewoon weg wil?

„those who wander aren’t all lost”

Misschien komt het ook wel omdat ik erg zoekende ben in wat ik straks ga doen, qua werk. Wat tegelijkertijd voelt als een nieuw avontuur aangaan, kan soms ook voelen als een enorme druk. Zo snel mogelijk weer de oude worden en aan het werk gaan klinkt nu echt als iets totaal onbekends en dat trek ik heel slecht. Afwachten is niet mijn sterkste punt en er geen invloed op hebben vind ik nog veel erger.

uitrusten lukt niet altijd

De reizen waren voornamelijk korte trips. Dan kom je niet echt tot rust en zeker met mijn huidige situatie, kan het zelfs vermoeiender zijn. Maar ook de trips waarbij ik wel wat meer tijd had voor mezelf kon ik ook niet altijd even goed genieten van het ‘hier en nu’.

Tot rust komen is lastig voor mij, ondanks ik geen baan heb en het lijkt alsof ik altijd alleen maar leuke dingen doe. Door veel op pad te gaan had ik gehoopt dat ik rustiger aan zou doen. Dat ik zonder computer niet zou bloggen en meer zou genieten. Vaker even niks zou doen, boekje lezen, relaxen en leuke dingen ondernemen met vrienden en familie.

Dat minder bloggen is goed gelukt, ook heb ik bijna geen foto’s gemaakt op reis. Alleen wanneer ik er echt zin in had en meestal per toeval, omdat we op een leuke plek waren. Ook op social media ben ik minder te vinden, wat ik niet alleen in de vakantie heb gedaan maar van plan ben te blijven doen. Toch was dat allemaal niet genoeg, want het is een gevoel wat je niet zo maar kunt uitschakelen.

Leuke dingen doen is ook goed gelukt. Op vakantie met vrienden en familie vind ik altijd erg leuk, lekker eten en wanneer het kan leuke dingen doen. Een uitstapje naar het openluchttheater, dagje strand en zelfs een middagje de stad in. Het is gelukt! Ik heb zelfs een boek gekocht en ik ben er in aan het lezen, wonderen bestaan.

Wanneer ik op pad ben zit ik alweer te dromen over wanneer ik weer weg zou kunnen. Hoe ik dat kan regelen, wat de beste periode is en wat het me gaat kosten. Dat is natuurlijk niet goed! Genieten van het hier en nu. Een goede les, nu nog hanteren. Ik begin bij het begin: accepteren dat sommige dagen gewoon kut-dagen zijn en dat er altijd weer een morgen is.

mijn ‘echte’ zomervakantie, 10 dagen Sicilië  

dankbaar

Ondanks dat ik dolgraag reis, ben ik nogal een huismus. Dat klinkt heel tegenstrijdig he? Het is toch echt zo. Mijn trips en alle drukte daar om heen hebben me dus wel wat geleerd: wat is het elke keer weer fijn om thuis te komen. Dat is toch belangrijk, dat je blij bent met je eigen plek!

Dit blog schrijven en de foto’s terug zien maakt me zo blij, ondanks dat de ondertoon misschien niet zo vrolijk is. Natuurlijk realiseer ik me wat ik heb, wat ik allemaal kan en wat ik doe en heb gedaan. Every cloud has a silver lining..

waar ben jij voor het laatst geweest op reis?

meer reisblogs:
shoppen in Liverpool [plussize proof]
een weekje idyllisch Santorini
zo huur je de goedkoopste auto op vakantie