Tenenkrommend hoor ik aan hoe er hakkelend termen worden gebruikt om mij te beschrijven, van vol tot romig tot curvy. Noem mij maar gewoon dik!

Wanneer mijn maat of omvang in een gesprek naar voren komt, bijt ik even op mijn lip. Hoe gaan ze het omschrijven? denk ik dan. Het woord dik wordt gezien als iets negatiefs en dus zoeken mensen naar andere woorden om hetzelfde te zeggen. Van vol tot romig tot curvy, synoniemen om het woord dik te kunnen vermijden. Mijn reactie is dan “dik, je mag gewoon het woord dik gebruiken“. Verbaasd word ik aangekeken.

Hun eerste reactie is om het voor me op te nemen, alsof ik iets heel ergs over mezelf zeg. Want waarom zou ik zoiets onaardigs over mezelf zeggen? Met een vriendelijke lach vertel ik dat ik mezelf omschrijf zoals ik er uit zie: dik. Daar is niks mis mee, dat is wie ik ben. Ik word glazig aangekeken met een gezicht vol beleefdheid en onbegrip. Logisch, want we leven in een cultuur waarin ons continue wordt verteld dat dik zijn het ergste is wat je kan overkomen, dus waarom ben ik bereid mezelf zo te noemen?

“Ik bèn dik, dus wanneer je zo je best doet om dat vieze woord te ontwijken, dan benadruk je juist de negatieve gedachtegang achter dik zijn en daarmee dus ook mijn hele wezen.”

Of het nu een goede vriend is, of een wildvreemde, de reactie is eigenlijk altijd hetzelfde. Ik waardeer het dat ze moeite willen doen om het ‘correct’ te verwoorden, dat zegt me dat ze me respecteren. Jaren geleden gebruikte ik de term dik ook niet loslippig en dus begrijp ik de mensen wel. Ze zijn zich niet bewust dat wat ze niet hardop willen zeggen, eigenlijk heel kwetsend is. Ik bèn dik, dus wanneer je zo je best doet om dat vieze woord te ontwijken, dan benadruk je juist de negatieve gedachtegang achter dik zijn en daarmee dus ook mijn hele wezen.

dik is relatief

Wanneer ben je dik? Dik is een relatief begrip, er hangt geen minimum of maximum aan het woord. Gezien de opgelegde negatieve lading van het woord is het niet iets waar men om staat te springen om zichzelf te omschrijven. Je bent dik als je het zo ervaart. Dik voelen bestaat niet, dik lijken ook niet, je bent het of je bent het niet. De medische wereld hanteert body mass index, ofwel BMI, maar daar zijn inmiddels genoeg bewijzen voor dat dat geen realistische maatstaf is – daar ga ik niet over uitweiden maar stuur me gerust een bericht als je er meer over wilt weten.

Dik zijn is heel breed interpreteerbaar, pun intended. De betekenis van dik volgens de Nederlandse taal volgens de Dikke van Dale:

1 dik (bijvoeglijk naamwoord; vergrotende trap: dikker, overtreffende trap: dikst) 1 ( in het algemeen) niet dun; (van personen) van aanzienlijke omvang; = vet: dikke mensen; dikke vrienden innige 2 nauw aaneengesloten, dicht: dik haar 3 (van vloeistoffen) weinig vloeibaar: dikke saus 4 ruim: een dikke 1000 € een dikke auto een grote, protserige auto; dik zijn met iem. goed bevrien
2 dik (bijwoord) 1 ruimschoots: het is dik in orde; dat zit er dik in is zeer waarschijnlijk; dik tevreden heel tevreden; het ligt er dik bovenop het is overduidelijk
3 dik 1 iem. door dik en dun steunen ondanks alle moeilijkheden

Voor mij is ‘dik zijn’ ongemakken ervaren, zoals eerst kijken of je wel in een stoel past voordat je ergens gaat zitten. Discriminatie, doordat mensen er van uit gaan dat je lui bent of nooit sport. Enorm stressen als je met vliegvakantie gaat en je afvraagt of je wel in de vliegtuigstoel past. Opmerkingen van mensen die er automatisch van uit gaan dat ik aan de lijn ben omdat ik een taartje afsla op een verjaardag. Wanneer je komt voor een gekneusde hand bij de dokter en dan is het eerste advies toch af te vallen.

‘ik voel me dik’ bestaat niet

Soms zegt iemand “ik voel me dik”. Hoe dan? Vraag ik me af. Je bent dik of je bent het niet, het is geen gevoel. Een gevoel kan komen en gaan in een mum van tijd, maar dik zijn niet. Het is niet iets wat op het ene moment wel zo is en dan weer niet. Zo ook de (on)gemakken er om heen. Flatteren of slanker lijken is overigens niet het doel van aankleden en dus mag je nog steeds dik (ofwel: jezelf) lijken in kleding. Bedenk ook goed dat wanneer je dit zegt, je opnieuw een negatieve lading hangt aan het woord ‘dik’. Ik voel me namelijk niet dik, ik lijk niet dik, ik bèn dik, elke dag weer.

onze wereld is vetfobisch en wordt beheerst door dieetcultuur

De wereld, die veranderen we niet zo snel. In elk opzicht is dieet cultuur volledig geaccepteerd in onze maatschappij. Wanneer je dik bent, dan is er iets mis met je. Je doet niet genoeg je best, je bent lui of je eet teveel. De optie ‘je bent zoals je bent’ wordt eigenlijk alleen op persoonlijk niveau toegepast, wanneer het gaat om lieve vriend of familielid die z’n fat friend lief heeft. Maar voor zichzelf geldt dat niet, want dan horen we “wat jij doet dat kan ik niet, ik kan mezelf niet zo accepteren” alsof het een keuze is wat wij hebben. En daar zit nu precies het probleem.

Lijnen en diëten is genormaliseerd. Suiker- en vetvrije producten liggen in de schappen, zelfs voor de kids. Je uithongeren met speciale shakes, intermitted fasten of allerlei belangrijke ingrediënten als koolhydraten ontwijken vinden we allemaal heel normaal. Dik-zijn is een tijdelijk probleem wat op te lossen is. Je doet gewoon even je best, je eet wat minder, gaat lekker sporten en hoppa, je bent slank. Newsflash: been there, done that. Denk je niet dat zo’n beetje elk dik persoon die je kent dit niet al heeft geprobeerd, meermaals?

Maar wat als ik je nu eens vertel dat je ook dik kan zijn en elke dag ‘normaal’ eet. Geen belachelijk grote porties, rijk aan de juiste ingrediënten met af en toe wat lekkers. Je weet wel, in balans zijn (al vermoed ik serieus dat niemand meer weet wat gebalanceerd eten is). Je kunt ook dik zijn als je regelmatig sport of veel beweegt. Sterker nog, je kunt volledig gezonde bloedwaardes hebben en een goede gezondheid en nog steeds dik zijn. Het kan allemaal. Je kunt namelijk iemands gezondheid niet aflezen aan de buitenkant.

Er volgt meestal een ja maar op deze reactie. Maar draai het nu eens om: kun je aan een dun iemand zien of diegene gezond is? Nee. Die persoon kan slank zijn en een hele slecht conditie hebben, of zelden sporten. De bloedwaardes kunnen niet goed zijn, of een ziekte onder de leden hebben. Er zijn zoveel mogelijkheden die je niet aan de buitenkant kunt zien, dat je ook niet zo kunt oordelen.

door het woord dik toe te eigenen ontkracht je de negatieve lading”

Josine Wille

ontkracht de negatieve lading van het woord ‘dik’

Of je nu jezelf accepteert zoals je bent, of dat je toch graag nog een lager gewicht nastreeft; kies alsnog voor vrijheid van zijn. Mogen zijn, zoals je bent. Of je nu aankomt, afvalt, hetzelfde blijft, je bent nu op dit moment zoals je bent. Doe je het niet voor jezelf, doe het dan voor de dikke mensen die je lief hebt.

Bevrijd jezelf van de negatieve lading die het woord dik met zich meedraagt. Laat het stigma los en wordt volledig jezelf. Dat betekent dat je hardop zegt tegen jezelf dat je dik bent, maar ook tegen anderen. Het is een onderdeel van je identiteit. “Ik ben dik, net als ik blauwe ogen heb en bruin haar”. Normaliseer je eigen uiterlijk, eigen het woord dik toe en own that shit! per het woord ‘dik’ toe te eigenen ontkracht je de negatieve lading.

fotografie door Annemieke Hermsen