Wanneer je alle tijd hebt maar toch elke dag weer tijd te kort komt

Het is alweer even geleden dat ik jullie vertelde over mijn situatie, dat ik niet werk om een reden en dat ik daarom iets minder actief ben, in alles waaronder mijn blog en social media. Regelmatig krijg ik te horen maar je hebt nu toch alle tijd? Ja, dat zou je denken hé? Niets is minder waar, ik leg het uit.

slow motion

Soms heb ik het idee dat alles wat ik doe in slow motion gaat, maar dat de tijd wel gewoon normaal verloopt. Het komt er dus op neer dat alles wat ik doe gewoon meer tijd kost. Dat weet ik wel, maar toch verbaasd het me iedere keer weer. Als ik dan terug denk hoe ik ooit (meer dan) full time werkte, mijn blog onderhield, een sociaal leven had, erbij sportte en dan ook nog eens het huishouden dan lijkt het bijna het leven dat van iemand anders was. Ook dat hoort erbij, bij dit proces, maar meestal ontken ik dat.

lees hier mijn eerste blog over  mijn situatie terug 

concentreren moet je leren

Wat blijkbaar jaren geleden langzaam minder werd is nu geheel verdwenen, mijn concentratie vermogen. Ik had geen idee dat dat überhaupt kon, maar sinds ik dat weet valt alles wel op z’n plek. Om deze reden leg ik nu dus gewoon minder druk op mezelf, wanneer er geen blog online verschijnt dan denk ik “dan maar niet” maar ook in het dagelijks leven ben ik makkelijker geworden. Toch vind ik dat best een grijs gebied, want wanneer ben je nu goed voor jezelf en wanneer ben je gewoon lui? Zo kan ik prima denken “oh die boodschappen haal ik morgen wel” wanneer ik ze niet direct nodig heb maar wel netjes elke week mijn huis soppen.

concentrate on the things that matter to you 

Toch denk ik dat het dan gewoon een kwestie is van vertrouwen op je eigen gevoel. Ik sta elke dag op vol goede moed, probeer zoveel mogelijk ritme aan het te houden en gezond te leven en de tijd te nemen voor dingen. Ook zoiets, gewoon eens “nee” zeggen op iets is ook best moeilijk maar ook dat lukt me steeds beter. Voor mezelf bedenken wat ik nou wil en bewust iets doen. Ik moet zeggen, de oude manier van denken en werken zit er echt in gebakken en krijg ik erg heel lastig uit maar het gaat steeds iets beter, het is een proces.

prioriteiten

Natuurlijk is het niet leuk om in de ziektewet te zitten zonder duidelijk uitzicht. Ik ben nogal ongeduldig en had zelf bedacht dat ik tegen deze tijd allang weer aan het werk zou zijn. Helaas is dat niet het geval en dat merk ik nog dagelijks, aan de kleine dingen. Niet goed concentreren heeft namelijk zijn gevolgen, ik vergeet dingen, kan niet alles tegelijk zoals ik dat vroeger kon (en daar ga ik dan wel vanuit) waardoor ik in tijdsnood kom. Daarom moet ik mijn prioriteiten stellen, voor de meest simpele dingen. Jeetje, wat voel je je dan dom zeg.

lees hier mijn blog terug over de kleine dingen die het leven leuk maken

ups en downs

Zoals iedereen heb ik daar ook last van, nu meer dan ooit. De downs zijn soms heftig en komen met name voor wanneer iets mislukt, ik ergens te laat voor ben of wanneer ik woorden krijg met iemand door mijn (te) felle reactie. De ups daarentegen zijn er gelukkig nog altijd het meest en zie ik meer als alle goede momenten op een dag, in plaats van echte gebeurtenissen. Door meer te genieten van de kleine dingen in het leven kom je vanzelf in een positieve flow!

Een bericht gedeeld door J O S I N E W I L L E (@thebiggerblog) op 1 Jul 2017 om 1:09 PDT

social media

Het is grappig, mensen denken vaak dat ik heel veel online ben maar dat is niet zo. Sterker nog, ik probeer zo min mogelijk op social media te zitten en plan zoveel mogelijk vooruit in. Door de nieuwe algoritmes van onder andere Facebook en Instagram is het zo dat je berichten niet meer op chronologische volgorde ziet en dus lijkt het dat ik op andere tijdens online ben dan werkelijk zo is. Social media heeft niet altijd een positieve invloed merk ik en dus ga ik het soms even uit de weg. Het brengt toch een bepaalde druk met zich mee.

relax!

Een woord dat niet in mijn vocabulaire voorkomt hoor, hoe doe je dat dan? Ik ben altijd bezig, met iets. En toch kom ik nooit aan die klusjes toe die ik dan van plan was om te doen wanneer ik weer wat meer tijd zou hebben. Ramen lappen? Nee hoor, nog steeds niet gedaan. Dat ene plankje witten, nee hoor nog steeds niet gedaan. Die waslijst met blog ideeën, nog steeds niks mee gedaan. De passie is er wel, de creativiteit ook maar op de een of andere manier komt het (nog) niet uit mijn handen.

tijd

En dan komen we weer terug op hetzelfde, elke keer weer: het heeft tijd nodig. Wat haat ik zie zin inmiddels, maar ik weet dat het toch echt zo is. Inmiddels heb ik dat geaccepteerd, samen met mijn situatie. Door het te bespreken, hardop te zeggen en ook met jullie te delen merk ik dat ik er makkelijker over praat. Sneller aangeef wanneer ik iets niet trek, dus lichtpuntjes zijn er zeker wel!

“When I’m stuck with a day that’s grey and lonely, I just stick out my chin and grin and say: Ooh! The sun’ll come out tomorrow” – Annie